Od kilku lat zgodnie z Dyrektywą Azotanową większość gospodarstw musi prowadzić ewidencję zabiegów agrotechnicznych związanych z nawożeniem azotem. Taką rejestrację powinny prowadzić zarówno gospodarstwa, które są zobligowane do wykonania planu nawożenia azotem, jak i te, które gospodarują tym składnikiem w na podstawie tzw. maksymalnej dawki azotu. Jedynie małe gospodarstwa (poniżej 10 ha UR lub/i 10 DJP) zwolnione są z obowiązku prowadzenia dokumentacji związanej z ewidencją stosowania azotu.
Prowadzona ewidencja powinna zawierać następujące informacje:
– datę zastosowania nawozu,
– rodzaj uprawy,
– powierzchnię uprawy,
– rodzaj zastosowanego nawozu,
– dawkę nawozu,
– w przypadku nawożenia na terenie o dużym nachyleniu podaje się również datę przyorania lub wymieszania nawozu naturalnego z glebą.
Ewidencja może być prowadzona w postaci papierowej, w formie zapisów własnych, arkuszy, dzienników lub książki nawozowej, lub w postaci elektronicznej. Ewidencja powinna być przechowywana przez okres 3 lat od dnia zakończenia nawożenia wykonanego na podstawie posiadanego planu nawożenia azotem albo obliczeń maksymalnych dawek azotu.
Wzór karty ewidencji zabiegów agrotechnicznych związanych z nawożeniem azotem:
