W Stacji Doświadczalnej Instytutu Ochrony Roślin w Winnej Górze 10.04.2020 r. odłowiono pierwsze chrząszcze chowacza podobnika w żółtych naczyniach.
Chrząszcze tego szkodnika są wielkości 2,5–3 mm, pokryte szarymi łuskami. Głowa, odnóża i czułki są czarne, na pokrywach skrzydeł widnieją paski równej szerokości. Głowa zakończona długim i cienkim, wygiętym do dołu ryjkiem.
Monitoring tego agrofaga należy rozpocząć przed początkiem kwitnienia rzepaku (BBCH 59), 2–3 razy w tygodniu, stosując żółte naczynia oraz sprawdzając 100–150 roślin (po 10 roślin w różnych punktach pola).
Próg ekonomicznej szkodliwości:
• 1 chrząszcz na jednej roślinie.
• 1 chrząszcz na dwie rośliny – w przypadku licznego wystąpienia pryszczarka kapustnika.
Chowacz podobnik rozwija jedno pokolenie w roku. Stadium zimującym są chrząszcze pozostające pod warstwą ściółki, w wierzchniej warstwie gleby na brzegach lasów i zadrzewień. Wiosną, gdy temperatura osiągnie ok. 15°C, zwykle na początku kwitnienia, chrząszcze opuszczają miejsca zimowania i przelatują na plantacje rzepaku. Masowe loty chrząszczy odbywają się przy temperaturze około 20°C. Początkowo samice żerują na liściach, a następnie wygryzają niewielkie otwory w młodych łuszczynach i składają zwykle jedno jajo. Po 8–-9 dniach wylęga się larwa, która żeruje na zawiązkach nasion przez okres 18–40 dni. Po zakończeniu żerowania larwa wygryza w łuszczynie otwór i przedostaje się do gleby, gdzie następuje przepoczwarczenie. Młode chrząszcze nowego pokolenia wylatują w lipcu i sierpniu. Przez krótki okres żerują na roślinach kapustowatych, po czym przechodzą na miejsca zimowania.
