Większość chwastów występujących w rzepaku to gatunki jare, ale część z nich ma tendencje do wschodów już jesienią. Charakteryzują się one znaczną wytrzymałością na niskie temperatury i są określane jako zimujące. Należą do nich takie gatunki, jak: chaber bławatek, maruna nadmorska, mak polny, przytulia czepna, tasznik pospolity czy tobołki polne.
Zwalczanie chwastów należy do podstawowych czynności związanych z ochroną roślin. Łan rzepaku powinien być pozbawiony chwastów, dzięki czemu będzie przewiewny. Zmniejsza się w ten sposób wilgotność łanu, a tym samym utrudnia rozwój chorób, których patogeny zdecydowanie lepiej egzystują w środowisku wilgotnym. Istotnym zabiegiem w uprawie rzepaku jest eliminacja chwastów z rodziny kapustowatych. Do najbardziej popularnych należą gorczyca, rzodkiew, stulicha, stulisz, tasznik, tobołki. Są to gatunki żywicielskie kiły kapusty nasilającej się w Polsce. Nawet jeśli nie stanowią bezpośredniego zagrożenia (konkurencji), należy je zwalczać we wszystkich innych uprawach na stanowiskach, na których wystąpiła kiła .
Bardzo ważne w ochronie rzepaku jest prawidłowe i terminowe zwalczanie chwastów. Im wcześniej rozpoczniemy odchwaszczanie tym lepiej. W celu zniszczenia uciążliwych chwastów w rzepaku możemy zastosować Butisan® Star. Jest to herbicyd, przeznaczony do zwalczania jednorocznych chwastów jednoliściennych i dwuliściennych. Skutecznie zwalcza większość chwastów o istotnym znaczeniu w uprawie rzepaku ozimego (chwasty rumianowate, przytulię czepną, tasznika pospolitego, przetaczniki, gwiazdnicę, jasnoty, mak polny). Środek ten nie powoduje fitotoksyczności, jest bezpieczny dla roślin rzepaku ozimego i roślin następczych.
