Instytut Ochrony Roślin – PIB w Poznaniu przypomina, że w ochronie rzepaku ozimego duże znaczenie ma ograniczanie strat powodowanych przez larwy chrząszczy żerujących wewnątrz tkanek roślin. Jednymi z najistotniejszych agrofagów z tej grupy są chowacze łodygowe i pchełka rzepakowa. Stadia szkodliwe, które znajdują się już wewnątrz roślin (w ogonkach liściowych, łodygach) są trudne do zwalczenia, a ich zamarcie wewnątrz może spowodować powstanie niekorzystnych procesów gnilnych, które dodatkowo zaszkodzą roślinie. Dlatego duże znaczenie ma profilaktyka i monitoring upraw, który pozwala na odpowiednie wczesne wykrycie agrofaga oraz podjęcie działań jego zwalczania. Ważne jest, aby zabieg chemicznego zwalczania wykonać zanim samice złożą jaja do roślin.
W poprzednim sezonie wegetacyjnym podczas monitoringu upraw rzepaku ozimego zdarzało się, że w roślinach odnajdowano w tym samym czasie larwy pchełek i chowaczy. Oba rodzaje larw mają niewielkie rozmiary ciała i mogą być mylone ze sobą, co skutkuje np. złą oceną skuteczności zabiegów. Obecność larw pchełki rzepakowej w roślinach świadczy o nieskutecznej ochronie plantacji w okresie jesieni, natomiast zasiedlenie roślin przez larwy chowaczy to wynik błędów w ochronie lub jej zaniechanie wczesną wiosną. Błędy w identyfikacji obu rodzajów larw mogą skutkować też pojawianiem się bezpodstawnym żądaniom reklamacji środków ochrony roślin. Z reguły larwy pchełek pojawiają się w roślinach wcześniej – chrząszcze składają jaja do ogonków liściowych już jesienią, a larwy żerują do wiosny, będąc aktywnymi nawet w cieplejszych okresach zimy. Samice chowaczy łodygowych (czterozębnego i brukwiaczka) składają jaja zwykle wczesną wiosną. Anomalie pogodowe mogą jednak być przyczyną wydłużenia okresu składania jaj przez pchełki, natomiast chowacze mogą na plantacjach pojawiać się wcześniej i składać jaja już np. w lutym. Doprowadza to do sytuacji, że larwy pchełek i chowaczy mogą występować w roślinach w tym samym czasie. Dla właściwej ochrony roślin i skutecznego ograniczana szkodliwych gatunków niezbędna jest umiejętność rozpoznawania ich larw, które niestety są notorycznie mylone, mimo wyraźnych cech morfologicznych odróżniających je od siebie. Dlatego przedstawiamy porównanie larw chowaczy oraz pchełek, które pozwoli na odróżnienie obu rodzajów larw. Rozpoznając szkodniki należy bazować na różniących je cechach morfologicznych wymienionych poniżej.
Główne cechy różniące larwy (część zaznaczona na zdjęciach strzałkami):
– chowacze mają ciało bardziej walcowate, pchełki spłaszczone;
– pchełki koniec ciała mają przyciemniony, chowacze nie;
– pchełki za głową mają ciemny fragment pierwszego segmentu ciała, chowacze nie;
– chowacze mają głowę skierowaną w dół, pchełki do przodu;
– chowacze nie mają nóg, pchełki tak.
Źródło: agrofagi.com.pl
