W Stacji Doświadczalnej Instytutu Ochrony Roślin w Winnej Górze w żółtych naczyniach umieszczonych w uprawach rzepaku ozimego odnotowano masowy nalot chowacza brukwiaczka (Ceutorhynchus napi) w liczebności przekraczającej próg szkodliwości (10 chrząszczy w żółtym naczyniu w ciągu 3 dni).
Osobnik dorosły chowacza to chrząszcz barwy szarej, długości 3,2–4 mm. Ich głowa jest zakończona
wydłużonym ryjkiem łukowato zagiętym ku dołowi. Chrząszcze nie są niebezpieczne dla upraw rzepaku. Żerują na liściach, a następnie samice rozpoczynają składanie jaj do wnętrza pędów. Po 11–20 dniach wylęgają się larwy, które są stadium szkodliwym. Larwy wgryzają się w łodygę i tam żerują. Ich rozwój trwa około 40 dni. Pierwsze objawy żerowania chowacza brukwiaczka to niewielkie, początkowo śluzowate, a następnie biało obrzeżone nakłucia na łodydze. Wraz ze wzrostem pędu łodyga często wygina się w kształcie litery S. Na łodydze pojawiają się charakterystyczne pęknięcia (głównie w okresie obfitych opadów lub przymrozków). W łodydze widoczne są ślady żerowania larw.
Czym zwalczać chowacza brukwiaczka? Pod linkiem do pobrania bezpłatny Program Ochrony!
program_szkodniki.pdf (akademiarzepaku.pl)
