Podczas zimowych konferencji Rapool pt. „Efektywność wykorzystania azotu w uprawie rzepaku” ekspertem z zakresu nawożenia rzepaku był prof. Witold Szczepaniak z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Profesor omówił m.in. zagadnienia związane z nawożeniem rzepaku siarą.
Prelegent podkreślił, że rzepak należy do roślin siarkolubnych. Przyjmuje się, że zapotrzebowanie rzepaku na ten pierwiastek wynosi średnio 15-20 kg S (co daje 37,5-50 kg SO3) na 1 tonę nasion + odpowiednia masa słomy. Przy czym waga tego składnika wynika nie tylko z bardzo wysokich potrzeb pokarmowych, ale przede wszystkim z funkcji fizjologicznych, które pełni on w roślinie. Siarka jest nie tylko składnikiem związków strukturalnych, tj. aminokwasów, białek, tłuszczów roślinnych i witamin, ale również jest ważna w przemianach materii. Jako składnik enzymów pełni szczególnie istotną rolę w takich procesach, jak fotosynteza oraz synteza białek i tłuszczów.
Profesor omówił wiosenne nawożenie siarką, które jak podkreślił ekspert w dużym stopniu jest uzależnione od tego czy i ile tego składnika zastosowano przed siewem rzepaku lub/i w trakcie jego jesiennej wegetacji.
Prelegent przedstawił również sposoby obliczenia dawki siarki, w zależności do typu gleby lub innych czynników sprzyjających niedoborom tego pierwiastka.
Ekspert omówił także sposoby i termin aplikacji oraz dobór nawozów zawierających siarkę.
Profesor Szczepaniak podkreślił również, że słabe odżywienie roślin siarką, skutkuje między innymi tym, że następuje pogorszenie pobierania azotu z gleby, a także zahamowanie jego obiegu w roślinie oraz brak możliwości przekształcenia już pobranego azotu w białko. Konsekwencją jest wzrost zawartości azotanów, które w dużych stężeniach są dla rośliny toksyczne. Dodatkowo błędna diagnoza niedoborów (niedobory siarki szczególnie w okresie wczesnowiosennym często są mylone z niedoborami azotu) i dalsze nawożenie N prowadzi do jeszcze większej zapaści plonu. Oznacza to, że do efektywnego wykorzystania wysokich dawek azotu, które bardzo często są stosowane w uprawie rzepaku, niezbędne jest pokrycie zapotrzebowania na siarkę. W innym wypadku pieniądze wydane na azot są w dużej części stracone. O znaczeniu siarki dla powyższych procesów niech świadczy fakt, że brak jednego kilograma tego składnika uniemożliwia wykorzystanie około 10 kg azotu. Ponadto warto wiedzieć, że siarka ma również działanie grzybobójcze. Zatem dobre odżywienie roślin tym składnikiem przekłada się na lepszą ich zdrowotność, co ma bardzo duże znaczenie w przypadku rzepaku.
