Plon rzepaku w dużej mierze zależy od tego, jaką fazę rozwoju osiągną rośliny przed stanem spoczynku zimowego. O stopniu rozwoju rzepaku jesienią decydują między innymi czynniki agrotechniczne, takie jak: termin i gęstość siewu, odmiana, nawożenie azotem i innymi składnikami pokarmowymi, a także stosowanie regulatorów wzrostu oraz przebieg pogody.
Firma Rapool w stacji NPZ Lembke w Goli, od 2018 roku prowadziła doświadczenia, których celem była obserwacja jak zachowują się odmiany w różnych terminach siewu. W badaniach obserwowano dwa terminy siewu – optymalny i opóźniony. Opóźnione terminy siewu przypadały – od 10 września w 2018 roku do 21 września w 2021 roku.
Na podstawie wyników badań stwierdzono, że rośliny wysiane później, w zależności od roku badań plonowały niekiedy wyżej w porównaniu do tych wysianych w terminie optymalnym. Najprawdopodobniej wynika z przebiegu warunków pogodowych w danym roku. W 2021 roku rzepak wysiany w terminie opóźnionym praktycznie do początku wegetacji posiadał mniejszą biomasę, co w okresie wypełniania nasion w czerwcu, gdy występował deficyt wody i wysokie temperatury, wpłynęło to na mniejszą redukcję plonu.
Jednak przy opóźnionym terminie siewu rzepaku należy pamiętać, że głównym warunkiem przygotowania rzepaku do zimy jest zbudowanie odpowiedniego pokroju rośliny. Rozeta musi mieć 8-12 liści, szyjka korzeniowa średnicę 10-20 mm oraz systemem korzeniowym powinien sięgać w głąb gleby na głębokość, co najmniej 25 cm. Przy siewach opóźnionych nie wolno również zaniedbać nawożenia azotowego, jak również nawożenia borem. Niezależnie od terminu siewu warto aplikować bor jak najwcześniej.
Podsumowując:
Z punktu widzenia agrotechnicznego opóźnianie siewu jest bardzo ryzykowne, ale jak wynika z przeprowadzonych doświadczeń, nowe genetycznie mieszańce rzepaku można wysiewać w opóźnionych terminach. Ma to szczególnie duże znaczenie w przypadku braku warunków do siewu w optymalnym terminie lub kiedy trzeba wykonać przesiewy.
Autor: Artur Kozera, Rapool Polska
