W Stacji Doświadczalnej Instytutu Ochrony Roślin w Winnej Górze, na liściach rzepaku zaobserwowano objawy suchej zgnilizny kapustnych. Stwierdzono porażenie 1-15% roślin, w zależności od odmiany. Odnotowano także występowanie czerni krzyżowych – do 10% porażonej powierzchni.
Sucha zgnilizna kapustnych jest powodowana przez dwa gatunki grzybów: Leptosphaeria maculans i L. biglobosa (st. konidialne Phoma lingam). W miejscu zakażenia na liściach powstają jasne, suche plama z ciemnymi skupiskami zarodników konidialnych, które rozprzestrzeniają się na kolejne liście i łodygi. Niekiedy plamy mogą być otoczone chlorotyczną obwódką.
Nasilenie suchej zgnilizny kapustnych wzrasta w warunkach dużej wilgotności i umiarkowanej temperatury, w przypadku nieprawidłowego zmianowania oraz na odmianach o mniejszej odporności, jak również przy dużej gęstości siewu.
Ograniczaniu występowania choroby sprzyjają właściwa agrotechnika (prawidłowe zmianowanie, dokładne i głębokie przyoranie resztek pożniwnych), izolacja przestrzenna, dobór odmian o podwyższonej odporności, prawidłowa gęstość siewu, racjonalne nawożenie, ochrona roślin przed uszkodzeniem oraz zwalczanie szkodników.
Próg ekonomicznej szkodliwości jesienią to 15 (20)% roślin z pierwszymi objawami choroby.
