Szara pleśń jest jedną z groźniejszych chorób występujących w uprawie rzepaku. Powodowana jest przez grzyba Botrytis cinerea, który rozwija się na wielu gatunkach roślin jednoliściennych i dwuliściennych. Sprawca szarej pleśni poraża rzepak przez cały okres jego rozwoju, ale największe szkody powoduje podczas kwitnienia oraz dojrzewania łuszczyn. Powstanie infekcji ułatwiają opady deszczu, duża wilgotność powietrza i umiarkowana temperatura. Straty w plonie rzepaku spowodowane występowaniem tej choroby mogą wynosić do ok. 30%.
Objawy na rzepaku
Na liściach, łodygach i łuszczynach pojawiają się szarobrunatne, nieregularne, zagłębione plamy, pokryte szarym nalotem grzybni z zarodnikami konidialnymi. Silnie porażone liście stopniowo zamierają. Na łodygach w miejscu wystąpienia plam dochodzi często do wyłamywania się i zamierania łodyg. Łuszczyny przedwcześnie zasychają, pękają, a nasiona się osypują.
Źródło i rozwój infekcji
Źródłem infekcji są najczęściej resztki pożniwne, nasiona i rzadziej sklerocja znajdujące się w glebie. Na powierzchni porażonych fragmentów roślin oraz rozwijającej się na sklerocjach grzybni powstają zarodniki konidialne tworzące obfity, szary nalot. Zarodniki konidialne są rozprzestrzeniane z kroplami deszczu i wiatrem. Porażone liście mają utrudnione procesy asymilacji, silnie zainfekowane zamierają, są też źródłem choroby dla innych organów. Porażenie łodygi powoduje zakłócenia w przewodzeniu substancji pokarmowych i wody, zwiększa skłonność do wylegania. Pojawienie się patogena na łuszczynach prowadzi do ich przedwczesnego pękania i osypywania się nasion, obniżenia ich plonu i jakości.
Metody zwalczania
Rozprzestrzenianie się choroby powstrzymują prawidłowa agrotechnika, niszczenie resztek pożniwnych, izolacja przestrzenna, zwalczanie szkodników, optymalne nawożenie oraz ochrona roślin przed uszkodzeniem. Patogen można zwalczać za pomocą fungicydów. Zabieg wiosenny wykonuje się w momencie ruszenia wegetacji oraz podczas pełni kwitnienia do zawiązywania pierwszych łuszczyn.
Próg ekonomicznej szkodliwości
Wiosną 15-20%, w okresie kwitnienia 10-15% roślin z pierwszymi objawami.